Waar ik afgelopen jaar mocht beginnen met een woordje in de eerste nieuwsbrief, zo mag ik het jaar ook eindigen met een woordje in de laatste nieuwsbrief (dank, Jozé 😉).
Ik mag wel zeggen dat dit nieuwe decennium niet de knallende start heeft gekregen die we met zijn allen hadden gewenst. In januari en februari werden we nog wel getrakteerd op een geweldig CvA in Haarlem en diverse mooie projecten, tot in maart de wereld op slot ging. Het is een uitdagend jaar gebleken, waar we werden getest op onze positiviteit, flexibiliteit en ons ondernemerschap.
Als Nationaal Voorzitter heb ik mijn persoonlijke ambities vrij snel overboord moeten gooien. De momenten waar ik vooraf van had gedacht dat ze uniek zouden worden, die zouden allemaal geannuleerd worden. Geen Kamerbezoeken, geen internationale congressen, reizen en geen nationale evenementen waar we met elkaar na een drukke dag vergaderen en ontwikkelen het glas zouden heffen en de vroege uurtjes verkennen.
En toch, ondanks alle uitdagingen, zowel privé als zakelijk en de beperkingen die we binnen JCI kenden, kijk ik terug op een erg mooi jaar. Ik blijf het uniek vinden dat we na de initiële teleurstelling als team, als Federatiebestuur, de draad konden oppakken en onze verantwoordelijkheid nemen om evenementen, trainingen en vergaderingen op alternatieve wijze te organiseren. Dat we de Kamers en leden die ook benadeeld werden half konden staan en een stukje compensatie konden bieden. En dat we een aantal stevige beslissingen hebben kunnen faciliteren die ons verenigingsfundament sterker maken. Daar ben ik persoonlijk erg trots op. Op mijn eigen groei, maar voornamelijk op 'mijn' Federatiebestuur en op alle leden en Kamers die opgestaan zijn om er het beste van te maken.
Wat mij betreft is dat ook hetgeen dat JCI kenmerkt. We dagen elkaar uit en brengen onszelf, vaak, in voor ons onbekende en ongemakkelijke situaties . Want we werken samen met mensen uit andere sectoren, vanuit andere achtergronden en perspectieven, aan projecten en evenementen die ons ook al uit onze comfort zone halen. Dit zorgt ervoor dat we kunnen groeien en onszelf ontwikkelen en dat doet soms pijn. Zo heeft dit jaar ook af en toe pijn gedaan en soms veel pijn. Maar in die pijn, voel ik dat ik gegroeid ben en dat wij met elkaar gegroeid zijn.
Ik hoop dan ook dat we de komende weken die voor veel mensen een moment van reflectie zijn, kunnen stilstaan bij al die momenten waar we pijn hebben mogen ervaren en welke groei daaruit is ontstaan. Dat we die groei meenemen naar volgend jaar en elkaar blijven uitdagen en helpen een ontwikkeling te maken. Misschien dan wel zonder al teveel pijn van buitenaf waar we geen invloed op hebben.
Dat gezegd hebbende wil ik je bedanken voor de groeimomenten van afgelopen jaar. Ik ben er rijker door geworden en pak de komende weken ook mijn momenten van reflectie.
Ik wens je hele fijne feestdagen en een fijne start van 2021. Maak er het beste van en ik hoop je te zien bij het Online CvA op 9 januari om het nieuwe JCI jaar in te luiden.
Make it count. Change tomorrow, start today!
Bas Siers
Nationaal Voorzitter JCI Nederland 2020